Adriënne Schouw
In sluitertijd
‘Wat Adrienne Schouw zonder meer goed doet is zelfdoding bespreekbaar maken.’ – NRC Handelsblad
‘Schouw bewijst talent te hebben om het onbespreekbare toch te verwoorden. Ze heeft literair talent en tovert rake en juiste beschrijvingen uit haar pen.’ - Literair Nederland
‘Schouw schrijft zonder larmoyant te worden en steeds trefzekerder.’ - Den Haag Centraal
‘Prachtig opgebouwde autobiografische roman.’ - NBD/Biblion
‘Het onbegrijpelijke begrijpen. Een boek over verdriet, maar bovenal een boek over liefde en compassie.’ – Margriet
‘Schouw is een woordenkunstenaar die weet hoe ze elk woord moet schrijven en elke zin moet plaatsen, om zo tot een pakkend resultaat te komen.’ - Boekenkastweb
‘In sluitertijd is een liefdevol en eerlijk autobiografisch
verhaal over pijn en verdriet,
maar vooral over de liefde. Een onvermijdelijke
zoektocht van een vrouw en moeder die
niet anders kan dan de zelfgekozen dood van
haar geliefde proberen te begrijpen.’
– Grietje Braaksma, Broese boekverkopers
‘Een prachtige, pijnlijke maar vooral inzichtgevende autobiografische roman. Caro spaart zichzelf niet in haar zoektocht naar de “gemiste” signalen die haar echtgenoot uitzond en ontleedt genadeloos haar onmacht om haar depressieve en angstige echtgenoot te begrijpen en ook zijn donkere kant te omarmen.’ – Josha Zwaan, auteur van Parnassia
‘Een ontroerende zoektocht naar antwoorden, vooral het blootleggen van de familieverhoudingen greep mij erg aan. De onmacht om elkaar te bereiken is pijnlijk realistisch beschreven. Ik wilde ze toeschreeuwen.’ – Annelies van Ree, boekhandel Adr. Heinen
‘Prachtig geschreven verhaal over liefde, wanhoop, en nog meer liefde. Je wordt een kijkje gegund in het hart van degene die achterblijft. Troostrijk en helend.’ – Marian Mudder, actrice, auteur van Sofasessies
De plotselinge dood van haar grote liefde Marius dwingt Caro
tot een indringende zoektocht. De vraag die daarbij steeds
weer opduikt is of Marius zelfgekozen dood een momentopname
was of een uiterst zorgvuldig doordachte daad.
In dit adembenemende relaas worden de gebeurtenissen minutieus
ontrafeld in een poging hem beter te begrijpen. Zij raakt daardoor
intiemer met Marius in zijn dood dan bij zijn leven.
In sluitertijd is een liefdevol portret van een charismatische
man, een bewogen huwelijk en een warm gezin afgezet tegen
eenzaamheid, rouw, depressie en een onverwerkt verleden.
Je leeft intens mee met de achterblijvers waarbij zowel een
traan als een lach rolt. Het laat zien dat zelfdoding als geen
andere dood vragen oproept over het leven dat eraan voorafging,
waardoor er achteraf anders naar datzelfde leven
gekeken kan worden.
In prachtig geformuleerde zinnen ontleedt Adriënne Schouw
haar eigen ontreddering. Haar stijl is openhartig, confronterend
en intiem zonder ergens sentimenteel te worden. Het
verhaal is geschreven met compassie voor het slachtoffer,
zonder dat het compassie voor de daad zelf oproept.
9 7 8 9 4 9 3 0 4 1 2 3 3
verschijnt juli 2020